Jak zrobić antenę „zrób to sam” dla telewizji cyfrowej

Różnica między telewizją analogową i cyfrową

Konwencjonalna telewizja analogowa nadaje programy telewizyjne w zakresie liczników i decymetrów. W przypadku telewizji naziemnej stosuje się 12 kanałów zakresu pomiarowego i 49 kanałów zakresu decymetrowego (od 21 do 69 kanału). Każdy kanał zajmuje pasmo częstotliwości 8 MHz.

Kanał cyfrowy ma podobne parametry. Dlatego główne zamieszanie tkwi w pojęciach „kanał” i „program”. W przypadku sygnału analogowego pojęcia te są identyczne. Jednak w przypadku korzystania z transmisji dyskretnej na jednym kanale można przesyłać kilkadziesiąt programów telewizyjnych. Kanał cyfrowy nosi nazwę „multipleks”.

Nadawanie cyfrowe jest czasem nazywane dyskretnym.

Transmisja telewizyjna odbywa się w standardzie DVB-T2. Jednocześnie multipleks może obejmować od 10 kanałów w standardzie jakości HD. Dodatkowo multipleks obejmuje kilka programów radiowych. Telewizja, w której wykorzystywany jest sygnał cyfrowy, wymaga użycia specjalnych urządzeń dekodujących, które mogą być zewnętrzne lub wbudowane w telewizor.

Funkcje telewizji cyfrowej

Współczesna telewizja dyskretna umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej jakości. Należy jednak pamiętać, że przy niskim poziomie sygnału lub źle wykonanej antenie (co jest równoważne) dekoder odbiornika telewizyjnego nie jest w stanie wykonać dekodowania, a obraz będzie całkowicie nieobecny. Jest to główna cecha nadawania cyfrowego w przeciwieństwie do analogowej. Analogowo możliwe było odbieranie słabych sygnałów, a obraz różnił się tylko w obecności interferencji o różnym natężeniu.

Ponadto przy niskiej jakości odbioru całkowicie brakuje wszystkich programów multipleksowych. Pod tym względem niewłaściwie wykonana antena nie pozwala na dostrojenie do stacji nadawczej.

Jak zrobić domowej roboty antenę

Funkcje nadawania cyfrowego nie stawiają specjalnych wymagań dotyczących jakości produkcji anteny. Projektowanie i produkcja w domu wymaga ścisłego przestrzegania geometrycznych wymiarów elementów i dokładności montażu.

Główna trudność polega na wyborze obliczeń projektowych i wymiarów elementu, ponieważ każda antena ma następujące właściwości:

• im większy zysk anteny, tym węższy jest jej zakres częstotliwości (liczba odbieranych kanałów);
• wzrost rośnie wraz z węższymi wzorcami promieniowania.

Wnioski są następujące - nie ma uniwersalnej konstrukcji o szerokim paśmie i wysokim wzmocnieniu. Każda antena jest kompromisem między parametrami.

Wąskie pasmo kierunkowe wymaga dokładnej orientacji nadajnika programu telewizyjnego, ale jednocześnie ma wysoką odporność na zakłócenia.

Montując antenę decymetrową własnymi rękami, ważne jest ścisłe przestrzeganie geometrycznych wymiarów konstrukcji. Błędy nie powinny przekraczać kilku milimetrów, ponieważ przy tych częstotliwościach fale radiowe mają niewielką długość.

Niedokładności w produkcji prowadzą do rozszerzenia wzorca promieniowania i zmniejszenia wzmocnienia.

Rodzaje odbiorników

Najwyższy zysk i najwyższy współczynnik ma „kanał falowy” anteny kierunkowej. Niestety, ta konstrukcja łączy dobrą wydajność z najwęższym zakresem częstotliwości. Idealna antena „kanałowa” ma maksymalny zysk tylko na jednym kanale częstotliwości. Im bardziej oddalona jest częstotliwość pozostałych kanałów, tym niższy jest zysk. Przed wykonaniem takiego urządzenia musisz znać dokładną częstotliwość odbioru.

Najpopularniejszym projektem dostępnym do powtórzeń w domu jest antena Harchenko lub jej warianty. W literaturze antena Harchenko do odbioru kanałów telewizyjnych jest również znana jako ósma lub dwuwymiarowa.

Przy wystarczającym wzmocnieniu cyfra ósma pozwala na pewny odbiór wielu kanałów. Antena na 100 kanałów własnymi rękami nie jest bajką. Na przykład, jeśli centrum telewizyjne nadaje trzy multipleksy po trzydzieści programów każdy, to jest ich już w sumie 90. A ponieważ prosta antena Kharchenko ma obustronną orientację, możesz odbierać programy telewizyjne z innego centrum telewizyjnego.

W niewielkiej odległości od centrum nadawczego antena wewnętrzna może być wykonana z kabla telewizyjnego.

Technologia produkcji tego projektu jest następująca:

1. Na końcu kabla izolacja jest usuwana z oplotu i rdzenia środkowego, które są następnie skręcane ze sobą.
2. W odległości równej długości fali odbieranego kanału (obliczenia długości fali zostaną podane poniżej) izolacja jest usuwana przed oplotem.
3. Na środku między końcem kabla a nieosłoniętym oplotem zewnętrzna izolacja jest usuwana, a oplot jest całkowicie przecinany.
4. Kabel jest zagięty w pierścień, a skręcony koniec i goły warkocz są ze sobą połączone.

Jeśli to konieczne, na przykład w przypadku telewizora w kraju, nie jest trudno stworzyć projekt odbioru telewizji z puszek po piwie w 15 minut. Jak to wygląda pokazano na poniższym rysunku. Banki powinny mieć do siebie trzciny. Końce kabla telewizyjnego są przymocowane do języków. Odległość między końcami puszek, do których przymocowany jest drut, powinna wynosić 50-75 mm.

Dość niski zysk i słabe właściwości kierunkowe opłacają się szerokim pasmem. Dlatego antena z 20 kanałami ma minimalny koszt zarówno finansowo, jak i na czas.

Przykład wykonania i aktualizacji anteny można zobaczyć na poniższym filmie.

Jak zrobić biquadrat na dwóch częstotliwościach

Głównym elementem urządzenia jest drut miedziany o średnicy 3-5 mm. Nie zaleca się stosowania cieńszych, ponieważ obciążenia wiatrem i opady atmosferyczne działają na antenę zewnętrzną, a grubsza będzie wymagać ponownego obliczenia wymiarów geometrycznych.

Obliczenia oparte są na częstotliwościach kanałów (multipleksy). Jak wykonać obliczenia? Częstotliwość sygnału należy przekonwertować na długość fali za pomocą wzoru:

λ = 300 / f,

gdzie f to częstotliwość sygnału w megahercach.

Długość fali jest obliczana dla każdego kanału, a do dalszych obliczeń przyjmuje się wartość średnią.

Długość boku kwadratu stanowi jedną czwartą średniej długości fali.

Numery kanałów i odpowiednio ich częstotliwości różnią się w poszczególnych regionach. Odbywa się to w celu zmniejszenia wzajemnych zakłóceń.Tabele korespondencji numeru kanału i częstotliwości są w domenie publicznej. Zazwyczaj tabele pokazują wartości górnej i dolnej częstotliwości. Do obliczeń przyjmuje się średnią wartość. Jako przykład rozważ obliczenie anteny dla kanałów cyfrowych (w skrócie TCE) nr 32 i 36.

Zgodnie z tabelą częstotliwości kanałów wynoszą:

• 32 kanały - 558 - 566 MHz;
• 36 kanałów - 590 - 598 MHz.

Wartości częstotliwości kanału do obliczeń:

• 32 kanał - 562 MHz;
• Kanał 36 - 594 MHz.

Długość fali:

• 32 kanał - 0,53 m;
• 36 kanałów - 0,50 m.

Średnia długość fali do obliczenia anteny dwukanałowej wyniesie 0,515 m (51,5 cm).

Przed wykonaniem anteny drut musi być dokładnie ustawiony. Jeśli jest pokryty izolacją (HB lub włókno szklane), należy go usunąć. Należy pamiętać, że antena domowa jest wykonana z jednego kawałka drutu.

Długość boku kwadratu anteny Kharenko wynosi ¼ długości fali. W powyższym przykładzie będzie to 12,9 cm

W rogach kwadratów drut wygina się pod kątem 90 g. W miejscach, w których podłączony jest kabel koncentryczny, odległość między elementami wynosi 10-15 mm.

Kabel jest cięty przy użyciu tej technologii:

1. Na końcu kabla zewnętrzna izolacja jest usuwana do długości 50 mm.
2. Warkocz jest starannie odkręcony i skręcony w wici.
3. W odległości 40 mm od końca kabla izolacja wewnętrzna jest przecinana, a rdzeń centralny jest zwalniany.

Gotowe osiem stojaków izolacyjnych przymocowanych jest do odbłyśnika - odbłyśnika z metalowej płyty. Osiąga to:

• orientacja jednokierunkowa;
• zwiększona odporność na hałas;
• zwiększyć zysk.

Rozmiar odbłyśnika powinien być nieco większy niż wysokość i szerokość motyla. Odległość od drutu do reflektora wynosi 1/7 średniej długości fali sygnału, w naszym przypadku 51,5 / 7 = 7,35 cm.

Antena do starego telewizora

W przypadku nowoczesnych i starych telewizorów zasada odbioru jest dokładnie taka sama, a anteny dla nich nie różnią się. Różnica polega tylko na obecności i braku wbudowanego dekodera T2.

Nawet starannie wykonana antena nie pozwoli na oglądanie cyfrowej telewizji naziemnej, jeśli nie ma dekodera ani wbudowanego dekodera do dekodowania sygnału cyfrowego. Dzięki cyfrowemu tunerowi (przystawce STB) nawet przy użyciu anteny o najprostszej konstrukcji puszek po piwie możesz bezpłatnie odbierać cyfrowy sygnał w prywatnym domu, domku lub mieszkaniu na telewizorze z dowolnego roku produkcji.

W obszarach, w których sygnał jest słaby, aby pokazać dobrą jakość, zaleca się uzupełnienie urządzenia o wzmacniacz mocy. Potężna antena może być używana w 2 telewizorach, a jeśli są nowoczesne, mogą być używane bez prefiksu.

Teraz wiesz, jak zrobić antenę dla własnego telewizora cyfrowego. Mamy nadzieję, że nasze instrukcje z obliczeniami pomogły stworzyć odpowiednią opcję dla twoich warunków!