Do czego są wymagane rękawice dielektryczne i jak są testowane?

Rodzaje rękawic

Odmiany takiej odzieży roboczej są znikome. Rękawice wykonane są z reguły z gumy arkuszowej (gumy) lub lateksu i mają jeden standardowy rozmiar. Szerokość takich kombinezonów powinna być tak dobrana, aby można było nosić pod nimi ciepłe mitenki (jeśli praca jest wykonywana w chłodne i mroźne dni). Jeśli temperatura na ulicy jest ujemna, pod rękawice izolacyjne należy nosić dzianinowe legginsy. To ochroni twoje ręce przed hipotermią i odmrożeniami.

Sprzęt ochronny dzieli się na kilka rodzajów:

• dwupalczasty i pięciopalczasty;
• Bezproblemowa i ze szwem.

Ważne! W instalacjach elektrycznych dozwolone jest stosowanie rękawic izolacyjnych oznaczonych „Ev” i „En”.

Oznaczenie „Ev” oznacza, że ​​materiał jest w stanie chronić ludzką skórę przed elektrycznością przy napięciach powyżej 1000 V (oczywiście jako dodatkowa metoda ochrony), a oznaczenie „En”, odpowiednio, jest uważane za główną powłokę ochronną przed prądami elektrycznymi do 1000 V. Jest to zgodne z GOST 12.4 .103–83.

Test wytrzymałości

Testowanie rękawic izolacyjnych jest niezbędnym środkiem podczas ich działania. Podobna kontrola (okres weryfikacji) przeprowadzana jest raz na sześć miesięcy (częstotliwość kontroli zależy od oznaczenia „Ev” i „En”).

Schemat sprawdzania rękawic, bota i kaloszy pod kątem wytrzymałości:

• 1 - transformator testowy;
• 2 - przełączanie styków;
• 3 - odporność na bocznikowanie;
• 4 - lampa wyładowcza;
• 5 – przepustnica;
• 6 - amperomierz (mA);
• 7 - ogranicznik;
• 8 - pojemnik z wodą.

Przed rozpoczęciem testu należy ustawić przełącznik z odpowiednich styków na pozycję A. Jest to konieczne w celu ustalenia braku (obecności) awarii za pomocą lampek sygnalizacyjnych. Jeśli nie ma awarii, przełącznik jest przesuwany do pozycji B i mierzony jest prąd elektryczny przepływający przez rękawice. Jeśli przepływający prąd przekracza normę, wówczas takie rękawiczki wchodzą w związek małżeński. Te rękawice, które zostały odrzucone, są surowo zabronione do użycia w pracy! Ponieważ nie są w stanie ochronić osoby przed porażeniem prądem elektrycznym. Po zakończeniu testu getry są suszone.

Schemat weryfikacji może być nieco zmodyfikowany, ale istota pozostaje ta sama.Teraz rozważymy kolejną procedurę testową, w której powiemy ci, jak korzystać z instalacji do sprawdzania rękawic.

Tak więc materiał dielektryczny mitenki można sprawdzić na przykładzie: wodę wlewa się do pojemnika badanego urządzenia i do próbki (rękawiczki). Jego temperatura wynosi od 10 do 40 stopni Celsjusza. Odległość od krawędzi rękawicy do wody nie powinna przekraczać 55 milimetrów. Krawędzie getrów i pojemników muszą pozostać suche.

Napięcie, które wchodzi do korpusu pojemnika i elektrody wpadającej do rękawicy, ma swoje własne wymagania i jest równe 6 kV. Test trwa jedną minutę. Miliamperomierz powinien pokazywać bieżącą wartość przechodzącą przez getry - 6 mA.

Materiał dielektryczny, z którego wykonane są rękawice, powinien wyschnąć po badaniu. Aby to zrobić, umieszcza się je w specjalnym zbiorniku, takim jak pokazano na poniższym zdjęciu:

Po wyschnięciu zaizoluj rękawiczki stemplem testowym, na którym powinna być zapisana data użycia mankietów ochronnych (data, do której materiał jest odpowiedni). Na przykład:

Znaczek powinien być wyraźnie widoczny, należy go nanieść nieusuwalną farbą. Następnie musisz wprowadzić informacje do dziennika, który wskazuje na test wyposażenia ochronnego. Dziennik jest następujący:

Po wykonaniu wszystkich powyższych procedur, jeśli zajdzie taka potrzeba, wydawany jest protokół wskazujący weryfikację elektrycznych mankietów izolacyjnych. Przykładowy protokół jest następujący:

Zalecamy również obejrzenie filmu pokazującego technologię testowania rękawic dielektrycznych:

Warunki użytkowania

Materiał dielektryczny, z którego wykonane są rękawice ochronne, ma swój własny okres użytkowania. Dlatego przed ich użyciem należy je najpierw sprawdzić. Do czego służy materiał dielektryczny? Szczególną uwagę należy zwrócić na takie momenty:

• obecność stempla weryfikacyjnego;
• brak lub obecność uszkodzeń mechanicznych;
• brak zanieczyszczeń i wilgoci;
• pęknięcia i inne uszkodzenia.

Jak sprawdzić produkty pod kątem pęknięć i przebić? Odbywa się to bardzo prosto: wystarczy przekręcić rękawiczki od krawędzi do palców. W ten sposób okaże się, że materiał dielektryczny ma małżeństwo. Poniższy obraz przedstawia metodologię weryfikacji:

Jak można chronić materiał dielektryczny, z którego wykonane są ochraniacze przed różnymi uszkodzeniami mechanicznymi? Ze względów bezpieczeństwa dozwolone jest noszenie rękawic wykonanych ze skóry lub plandeki.

W czasie pracy KATEGORALNIE ZABRONIONE owinąć krawędzie rękawiczek. Po każdej pracy należy je umyć za pomocą roztworu (na bazie sody lub mydła). Następnie muszą być dokładnie wysuszone.

Instrukcje stosowania mankietów, które zawierają materiał dielektryczny, są standardowe i są opisane w każdym zakładzie produkcyjnym przed rozpoczęciem prac elektrycznych. Ponieważ rękawice izolujące mają na celu ochronę przed porażeniem prądem, nie zaniedbuj ich i używaj produktów zgodnie z instrukcjami i specjalnymi zasadami działania.

Sprawdziliśmy więc, w jaki sposób testowane są rękawice dielektryczne i jakie są zasady korzystania z tych elektrycznych urządzeń ochronnych. Mamy nadzieję, że informacje były przydatne i interesujące!

Na pewno nie wiesz:

• Sprzęt ochronny w instalacjach elektrycznych powyżej 1000 V.
• Testowanie linii kabli wysokiego napięcia
• Co to są kleszcze izolujące